فولادسازان بزرگ به عنوان لایه میانی تولید در زنجیره تامین فولاد کشور موفق شدند با جلب رضایت وزارت صمت نرخ محصول تولیدی خود در بازار داخلی را با نرخ دلار نیمایی و همگام با نوسانات قیمت جهانی، آزاد نمایند و فعلا هم به جهت نیاز روزافزون دولت به ارز حاصل از صادرات از یکسو و بیشترین ارزآوری این لایه در زنجیره تامین فولاد در گذشته از سوی دیگر حرفشان برای دولت خریدار داشته باشد.

در لایه نخست زنجیره تامین گویا وضعیت طور دیگری می باشد، به طوری که این گروه از تولیدکنندگان از وضعیت موجود و محدودیت های حاکم بر آنها راضی نیستند و خواهان برخورداری از آزادی عمل بیشتر چه در بازارهای صادراتی و چه در بازار داخلی می باشند. البته خواست آنها مقارن با ازادسازی نرخ محصولات زنجیره میانی و  افزایش قیمت محصولاتشان است که فعلا در پیچ و خم اما و اگرها و مخالفت زنجیره میانی گیر کرده است . شعار مقابله با خام فروشی بزرگترین مانع اینها در رفع محدودیت های صادراتی در حال حاضر دیده می شود.
صدای مصرف کننده نهایی در این میان جایگاهی ندارد و ظاهرا مسائل مهمتری برای دولت وجود دارد که باید به ان رسیدگی کند. مصرف کننده نهایی فعلا باید این روزها تنها امیدوار باشد که نرخ محصولات مقاطع طویل فولادی، حداقل همتراز نرخ جهانی ایستاده و بالاتر نرود.

لایه میانی یا فولادسازان پیش از این مدعی برخورداری رانت لایه های پایینی به واسطه فروش شمش با نرخ پایین‌تر از نرخ جهانی بودند که حالا با نرخ های کنونی بنظر می رسد این خواسته انها محقق شده است. وضعیت بازار ورق هنوز نابسامان است اما اقداماتی صورت گرفته که شاید بتوان به بهبود عملکرد توزیع در این بازار تا حدی در آینده امیدوار بود. علیرغم خیز تولیدکنندگان شمش در حوزه القایی در روزهای گذشته، بازار نورد واکنش منفی به این خیز نشان داد، این رفتار می تواند به نوعی نشان دهنده سیگنال مهمی به بازار داخلی باشد که خبر از توقف هیجان خریدار محصول نهایی در بازار داخلی می دهد.